ဂၽြန္…တစ္ေယာက္တည္းပဲေပ်ာ္တယ္ဆို ဘာလို႔ကိုယ့္ကိုေခၚေသးသလဲ။
မနက္ခင္းမွာနုိးလာေတာ့ ျပတင္းေပါက္မွန္မွာ မိုးေရေတြေတြ႔ရတယ္။
နိုးတစ္၀က္အိပ္တစ္၀က္ျဖစ္ေနတဲ့
ကိုယ့္ရင္ထဲကအိပ္မက္ကေလးကိုနႈိးလုိက္ရင္ေကာင္းမလားလုိ႔ စဥ္းစားမိရင္း
အိပ္မက္ဟာနိုးလာတဲ့အခါအိပ္မက္မဟုတ္ေတာ့ဘူးလို႔ေတြးမိျပန္ေတာ့
အိပ္မက္ကေလးကိုအိပ္မက္ေလးအတိုင္းထားလိုက္ရတယ္…။
ဂၽြန္…ခင္ဗ်ားေပးခဲ့တဲ့အိပ္မက္ေလးနိုးသြားရင္ ခင္ဗ်ားဆီပဲျပန္သြားခိုင္းမွာပါ.။
အိမ္တံခါးကိုပိတ္ျပီးလမ္းေလွ်ာက္ထြက္လာေတာ့ ျမင္လိုက္ရတဲ့ ေလခါးလက္ရမ္းမွာ ခိုေတြအမ်ားၾကီးပဲ။
သူတို႔ေတြပ်ံမသြားေအာင္ေျခသံကိုေဖာ့ျပီးနင္းလိုက္ရတယ္။
ငွက္ကေလးေတြျငိမ္းခ်မ္းပါေစ။
မနက္ခင္းေလထုဟာမိုးရြာျပီးစမို႔လို႔ ေအးေနတာပဲ။
တိမ္ျဖဴျဖဴတစ္ခ်ိဳ႕တေလရွိတယ္။
အလုပ္ကိုကသုတ္ကရက္သြားေနၾကတဲ့လူေတြရွိတယ္။
နွစ္ေယာက္တြဲလမ္းေလွ်ာက္လာၾကတဲ့လူေတြၾကည့္ျပီးတစ္ေယာက္တည္းျပံဳးလိုက္ရတယ္… ဂၽြန္။
ကန္ပတ္လမ္းေဘးကစကားပင္က ေမႊးရနံ႕ဟာ ေအးျပီးေမႊးေနတာပဲ။
ဒီမနက္ အခ်ိန္မရလို႔ေပါင္မုန္႔မ၀ယ္နိုင္ေတာ့ဘူး ။
မနက္စာမစားျဖစ္လည္းေကာ္ဖီေတာ့ ေသာက္ျဖစ္မွာပါ။
ညစာမစားျဖစ္လည္းနြားနို႔ေတာ့ေသာက္ျဖစ္မွာပါ။
တနဂၤေႏြေန႔ေတြမွာအိပ္ေရး၀၀ အိပ္ျပီး ပ်င္းတဲ့အခါ တစ္ေယာက္တည္း ရုပ္ရွင္ၾကည့္ျဖစ္မွာပါ။
ေက်ာင္းစာေတြခက္လာတဲ့အခါ၊အလုပ္မွာ စိတ္ရႈပ္စရာေတြ႔ရတဲ့အခါ
ညတုန္းကလိုပဲ…တစ္ခါတေလပန္းျခံထဲ ထြက္ထိုင္မွာပါ။
သီခ်င္းေတြဆိုျပီးရုပ္ရွင္ေတြၾကည့္မွာပါ။
တစ္ခါတေလစာေတြဖတ္ျပီး တစ္ခါတေလ စာေတြေရးျဖစ္မွာပါ။
တစ္ခါတေလအိမ္နဲ႔ ဖုန္းေျပာျပီး တစ္ခါတေလ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ ထြက္ေတြ႔မွာပါ။
၀မ္းနည္းတဲ့အခါတစ္ေယာက္တည္းမ်က္ရည္၀ဲျပီး ေပ်ာ္တဲ့အခါ တစ္ေယာက္တည္းပဲ ျပံဳးမွာပါ။
အမွန္တကယ္ေတာ့အထီးက်န္တယ္ဆိုတာ
တစ္ေယာက္တည္းရွိတဲ့အခ်ိန္မွျဖစ္တတ္တာမဟုတ္မွန္းကိုယ္သိပါျပီ …ဂၽြန္။
ဒီလိုဆို
တစ္ေယာက္တည္းေလွ်ာက္လို႔ရတဲ့လမ္းေတြမွာဘာလို႔ ေနာက္တစ္ေယာက္ပါစရာလိုပါ့ဦးမလဲ။
ျပီးေတာ့…
ခင္ဗ်ားက
တစ္ေယာက္တည္းလည္းျဖစ္တယ္ဆို…ဘာေၾကာင့္ကိုယ့္ကို ေခၚေသးသလဲ…။
တစ္ေယာက္တည္းပဲေပ်ာ္တယ္ဆို…ဘာလို႔ ကိုယ့္ကိုေခၚေသးသလဲ…။
SMLT
No comments:
Post a Comment