မိုး

ရုတ္တရက္ ေကာင္းကင္က ေမွာင္လာတယ္။
မိုးေတြ ရုတ္တရက္ရြာေတာ့မလိုမ်ိဳး။
ကိုယ္က ေကာ္ဖီတစ္ခြက္ကို ထေဖ်ာ္တယ္။

ျပီးေတာ့
ဖတ္လက္စ သတင္းစာကို လွန္ဖို႔ ေမာက္စ္ကို ကလစ္နွိပ္လိုက္။
အျဖစ္အပ်က္ေတြကို လိုက္ရွာ
သတင္းေတြကို လိုက္ရွာ
သတင္းေတြဟာ သတင္းေတြထဲမွာတင္ ေပါက္ကြဲသြား
သတင္းေတြက သတင္းေတြအခ်င္းခ်င္းပြတ္တိုက္မိၾက
သတင္းေတြဆီက ခပ္တိုးတိုးအသံေတြၾကားရတယ္။
သိပ္ေ၀းလြန္းသလားလို႔ ေတြးရင္းနဲ႔
ကဲ- ေနာက္တစ္မ်က္နွာကို ထပ္လွန္လိုက္
အေညာင္းဆန္႔၊ သမ္းေ၀။
ျပီးေတာ့ ေကာ္ဖီကို တစ္ငံုေသာက္။

ေဟာ..
မိုးေတြရြာလာျပီ
ျပတင္းေပါက္ကေန မိုးစက္ေတြ ၀င္လာတယ္။
မိုးစက္ေတြ စင္မွာစိုးလို႔ ျပတင္းေပါက္ကို အျမန္ပိတ္ရ။
ျပီးမွ..ခုံမွာျပန္ထိုင္ျပီး မိုးရြာတာကို ေငးရတယ္။
ၾကည့္..။
ျပတင္းေပါက္မွန္မွာ မိုးစက္ေတြ...
အျပင္မွာေတာ့
မိုးေတြ... သည္းသည္းမည္းမည္း..
ကိုယ္ကလြဲရင္ တစ္ေလာကလံုး ရႊဲရႊဲစို။   ။


စိမ္းျမလင္းသစ္
(23/08/2012)

ည

လေကြးေကြးေလးနဲ႔

အိပ္မက္ေရးေရးေလးထဲ ခုန္ခုန္ခ်

လွလိုက္တာ...။  ။

စိမ္းျမလင္းသစ္

(20/08/2012)

သစ္ပင္-၁ ၂ ၃

သစ္ပင္-၁

ဘ၀ဟာ သစ္ပင္
ဘ၀ဟာ ျမစ္ေရ
ေနာက္ျပန္မလွည့္ဘူး
မရပ္တန္႔ဘူး
တိတ္တိတ္ေလးပါပဲ
ဒါေပမဲ့
လိပ္ျပာကေတာ့ လွတယ္။

သစ္ပင္-၂

ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းေတြ ဖူးပြင့္ဖို႔
(ငါ့အား)
ခ်စ္ျခင္းေမတၱာနဲ႔ ယံုၾကည္စြာ ေမြးျမဴ
ျပီးေတာ့ အိပ္မက္ေတြကို ခူးယူပါ။


သစ္ပင္-၃

ေန႔တစ္ေန႔ရဲ႔အစ
ေပ်ာ္ရႊင္စြာနိုးထ
ျပီးေတာ့
ညေတြလည္း လွနိုင္ေစ။


စိမ္းျမလင္းသစ္


(18/08/2012)

အဆံုးသတ္မွာငါ့အတြက္ ဗလာသက္သက္ သာက်န္ရတယ္

ခရီးထြက္သြားတဲ့ ညကို စကားတစ္ခြန္းေလာက္ျဖစ္ျဖစ္ လူၾကံဳပါးဖို႔

ဒါမွမဟုတ္ ညထဲ ကိုယ္ကိုယ္တိုင္စီးေမ်ာပစ္လိုက္ဖို႔

ဟုိအရင္ညက ေလညင္းေလးကိုျပန္၀ယ္လို႔ရသလား လို႔ တိုးတိုးေလးေမးမိတယ္။

အေျဖကိုဘယ္သူေပးမလဲ။

ေစာင့္စားရျခင္းဟာ အနုပညာတစ္ရပ္ျဖစ္တယ္ဆိုတဲ့ မ်က္နွာဖံုးကိုတပ္ထားတယ္

တနဂၤေႏြဟာ မ်က္နွာအေသနဲ႔

ျမက္ပင္စိမ္းစိမ္းနဲ႔ ၊ကြင္းျပင္စိမ္းစိမ္းနဲ႔

အဲ့ဒီညက ရႈေမွ်ာ္ခင္းေလးက ရင္ဘတ္ထဲကို တစ္၀က္တစ္ပ်က္၀င္လာတယ္

မိုးေခါင္တဲ့အေရာင္ကို၀တ္ဆင္ျပီး

တစ္စံုတစ္ရာေနာက္ကို

တိတ္တဆိတ္လိုက္ပါသြားတဲ့ေနာက္

အရင္လိုပါပဲ ဆိုတဲ့စကားကိုပဲျဖစ္ျဖစ္ ေျပာဖို႔တြန္႔ဆုတ္ရတယ္။

ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္

ျပတ္သားရမယ္၊ ျပတ္သားသင့္တယ္။

တစ္စံုတစ္ခု ျငိမ္းသတ္ရင္း တစ္စံုတစ္ခုကို ထြန္းညွိ

အတူတူေလာင္ကၽြမ္းပစ္လိုက္ဖို႔ၾကိဳးစားရင္း

သူပဲ ၊ ငါပဲ ဆိုတာနဲ႔ နင္စြဲ ငါစြဲ ဆိုတာေတြလည္းသိတယ္

ေမွ်ာ္လင့္ျခင္း။ ယံုၾကည္ျခင္း။

ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းနဲ႔ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာတရား

ဘယ္ဆီကုိ ခရီးထြက္သြားသလဲ

လက္ဖ၀ါးေတြကို ဆုပ္လိုက္ျဖန္႔လိုက္နဲ႔

အေျဖကို အထပ္ထပ္ရွာမိတယ္

ဗလာကလြဲရင္ ဘာကိုမွမေတြ႔ဘူး။

မေပ်ာ္ဘူးလို႔ေျပာေျပာျပီး  ေအာ္ေအာ္ရယ္ပစ္ရတယ္

အရွိတရားက မွားတဲ့ဘက္မွာဆိုပဲ ...ဟုတ္လား။

ေသခ်ာတာက

မငိုရဲဘူး၊ မရွင္သန္ရဲဘူး

မဖန္တီးရဲဘူး။ မဖ်က္ဆီးရဲဘူး

ျဖစ္ေနတာတျခား ျဖစ္ခ်င္တာကတျခား

အိပ္မက္ေတြပဲ ရွည္လ်ားလာရတယ္

ဘ၀က ေသြးပ်က္ဖြယ္။

 

စိမ္းျမလင္းသစ္
(08/08/2012)