ကႏာၱရဟာအခန္းထဲမွာရွင္သန္ေနထိုင္တယ္

ေကာ္ဖီခြက္ေတြနားမွာ ပ်ံ၀ဲခဲ့ဖူးတဲ့ရယ္သံေတြ
ေပ်ာ္ရႊင္မႈေတြနဲ႔ခ်ည္ျပီး လႊတ္တင္ခဲ့ဖူးတဲ့ မိုးပ်ံပူေပါင္းေတြ
စာလံုးေပါင္းမတတ္ေတာ့လို႔ မေရးျဖစ္ေတာ့တဲ့ ခံစားခ်က္ေတြ
တကယ္တမ္း လွမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့လည္း
ကိုယ့္လမ္းခရီးဟာ လွည္းဘီးေတြေနာက္က ဖုန္လိပ္ေတြလို။
ပိုးမႊားေတြကေနကာကြယ္ဖို႔
ျပတင္းေပါက္ေတြပိတ္ထားလို္က္
ခန္းဆီးလိုက္ကာေတြခ်ထားလိုက္
(အပ်င္းေျပပဲျဖစ္ျဖစ္)
ေသာက္လက္စေကာ္ဖီခြက္ေလးကိုထပ္ခါထပ္ခါေမႊလိုက္
အဓိပၸာယ္မဲ့ေငးေမာစရာေတြဟာ အခန္းထဲမွာ။
တစ္ေယာက္တည္းလို႔ေျပာလည္း
ကိုယ့္အေတြးေတြဟာ အခန္းထဲမွာ။
ဒီအတိုင္း  ေတာင့္ခံမထားနိုင္ေတာ့တဲ့ ကံၾကမၼာ
ခံစားခ်က္ဆိုတာ ေနာက္ဆုတ္မရတဲ့ရထား
အနားသတ္မညီေတာ့တဲ့ လက္ေရးေတြနဲ႔ ေရးေနမိတဲ့ ခပ္တြန္႔တြန္႔ ညီမွ်ျခင္း
အခန္းေထာင့္ေလးမွာ
ပန္းအိုးငယ္ေလးထဲက သစ္ပင္ငယ္ေလး
ျမတ္နိုးခံရျခင္းသေဘာတရားကို နာက်င္စြာစဥ္းစားဆဲ..။


စိမ္းျမလင္းသစ္
13/09/2011