ညွိဳ႔ခ်က္

တိမ္ေတြဟာအထပ္ထပ္နဲ႔
တိမ္ညိဳညိဳ တိမ္ျဖဴျဖဴ ၊
ေကာင္းကင္အျပာေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ကိုေအာက္ခံမွာထားလို႔
တိမ္ေတြဟာသိပ္ကိုလွတယ္လို႔ ကိုယ္ကေတြးမိေတာ့ ရင္ဘတ္ကိုအသာဖိထားရေသးတယ္
အမွတ္တမဲ့ၾကည့္မိတာပဲ။
တိမ္ေတြကိုၾကည့္ေနရင္းနဲ႔ ကိုယ့္ရင္ဟာတဒိတ္ဒိတ္
တျငိမ့္ျငိမ့္နဲ႔ သိမ့္ခနဲသိမ့္ခနဲ
ခဏေနရင္တိမ္ညိဳညိဳေတြျပိဳက်လာမွာလို႔သိလည္း အၾကည့္ကိုေရႊ႔မရဘူး
အမွတ္တမဲ့ေမာ့ၾကည့္ရင္း အၾကည့္ဟာ တိမ္ေတြထဲမွာနစ္လို႔
အၾကည့္ကို တိမ္ေတြထဲက ထုတ္မရဘူး
မနက္ခင္းေကာင္းကင္ဟာ တိမ္ညိဳညိဳေတြကိုသယ္ပိုးလို႔
ဘယ္အခ်ိန္ရြာခ်မလဲ မေသခ်ာဘူး
တိမ္ျဖဴျဖဴေတြဟာလည္း တေရြ႔ေရြ႔နဲ႔ေမ်ာလြင့္လို႔
ေလျပည္ေလးတိုက္လိုက္တဲ့ခဏမွာေတာ့
တိမ္ေတြအျပည့္နဲ႔ေကာင္းကင္ဟာကိုယ့္ကိုငံု႔ၾကည့္ေနလားလို႔ေတြးမိတယ္
အမွတ္တမဲ့ၾကည့္မိတဲ့ကိုယ္က လွမ္းလက္စေျခလွမ္းကိုရပ္လို႔
ေျခလွမ္းေတြကိုေရြ႔လို႔မရဘူး
တိမ္ေတြကိုေျခစံုရပ္မၾကည့္ျဖစ္တာဘယ္ေလာက္ၾကာျပီလဲလို႔ေတြးရင္း
အေတြးေတြက တိမ္ေတြထဲနစ္လို႔
ကိုယ္ဟာ ကိုယ္ကိုယ္တိုင္မသိလိုက္ဘဲနဲ႔ တစ္ခုခုထဲနစ္လို႔
ကိုယ္မသိလိုက္ဘဲနဲ႔ မသိျခင္းေတြထဲနစ္လို႔
ကိုယ္မသိလိုက္ပါဘဲနဲ႔ ကိုယ္က ေရြ႔လ်ားျခင္းေတြထဲတိတ္တိတ္ဆိတ္ဆိတ္နစ္လို႔
နစ္ျမဳပ္ေနခဲ့ရတဲ့အေၾကာင္းေတြကို တိမ္ေတြထဲနစ္ေနတဲ့စိတ္ကေနတဆင့္သိလိုက္ရတယ္
ဘယ္လိုမွရုန္းထြက္မရဘူး
ဒီေန႔မွပဲ အမွတ္တမဲ့နဲ႔ တိမ္ေတြကိုၾကည့္မိတယ္
တိမ္ညိဳညိဳ တိမ္ျဖဴျဖဴေတြနဲ႔
တိမ္ေတြဟာသိပ္ထူထပ္ေနလည္း တိမ္ေတြသိပ္လွေၾကာင္းသိလိုက္ရတယ္
ရိုးရိုးေလးညွိဳ႔လိုက္တဲ့တိမ္ေတြထဲမွာ
ကိုယ္က ဘယ္လုိမွရုန္းထြက္မရဘူး ။ ။


စိမ္းျမလင္းသစ္
(27/04/2012)