တစ္ခါတစ္ခါမ်ား

ဘ၀က အခ်ိဳရည္ကုန္သြားတဲ့အခါ

အသက္ရွဴစရာ ေနရာမက်န္ေတာ့သလိုမ်ိဳး

ဘာကို ဆုပ္ကိုင္ျပီး အားတင္းရမလဲမသိဘူး

ဖုန္းဆက္တိုင္း ခဏခဏမဆူပါနဲ႔လားေမေမရယ္။

အိမ္ကိုျပန္တိုင္းလည္း အိမ္မဟုတ္လို႔

မ်က္နွာမူလိုက္တုိင္း ေအးစက္တဲ့ အရပ္မ်က္နွာေတြ

ေဆာင္းအိပ္မက္ေတြနဲ႔ တစ္ေယာက္တည္းေျခာက္ေသြ႔ ကြဲအက္

ကိုယ့္စိတ္နဲ႔ကိုယ္အခန္႔မသင့္ရတဲ့ ရက္ေတြအတြက္

စိတ္ကူးေလးနဲ႔ေတာ့ ခဏေလာက္ေႏြးေထြးပါရေစ
တစ္ခါတေလမ်ား

စိတ္ေလနွင္ရာ လြင့္သြားခ်င္တယ္ဆိုျပီး

မ်က္ရည္ေတြက်ရတယ္

ၾကိဳးေတြအထပ္ထပ္နဲ႔

တစ္ေယာက္တည္း။